Tot ziens Zambia - Hallo Nederland

Hallo allemaal,

Toch nog een laatste berichtje vanuit het zonnige Maastricht om deze mooie reis af te sluiten.

Het is vandaag al weer een week geleden dat Chris en ik vanuit Livingstone richting Lusaka vertrokken. De zenuwen waren toch al flink aanwezig! De vlucht is goed gegaan. We hebben alleen flink moeten bij betalen, omdat we te veel bagage bij ons hadden. Dat kwam natuurlijk door alle souvenirs die we nog de laatste dag op de markt in Livingstone hadden gekocht! Chris en ik konden het niet laten om nog wat mooie spulletjes me te nemen, hihi!

Op het vliegveld in Lusaka hebben we een taxi genomen richting het backpackershostel. Daar kwamen we Jacques (van YPO) en Thea tegen. Zij waren op weg richting Mpongwe en hadden een bezoekje aan Steffie gebracht in Lusaka. Dat stond voor ons ook nog op de planning. Chris en ik zijn eerst naar het winkelcentrum geweest en hebben daar nog lekker wat gedronken bij Mugg & Beans.
Vervolgens zijn we met een taxi richting het restaurant vertrokken waar we met Steffie hadden afgesproken. Ik had me al een aantal dagen verheugd op die heerlijke spareribs, dus die heb ik ook weer besteld. Ze waren heeeeerlijk! Zo hebben we onze laatste avond in Zambia gezellig met een hapje en drankje afgesloten.

Voor donderdagochtend hadden we om 06.00u een taxi besteld. Chris en ik zaten netjes klaar om 06.00u, maar er was geen taxi te bekennen. Om 06.20u heb ik een andere taxi geregeld, want we wilden het natuurlijk niet meemaken dat het de allerlaatste dag nog mis zou gaan!
Gelukkig is dat allemaal goed gekomen en we zijn op tijd op het vliegveld aan gekomen. Bij de koffercontrole kwam Chris er achter dat hij zijn telefoon in de taxi was vergeten. We hebben tig keer gebeld naar zijn telefoon, maar er nam niemand op. We zijn toch maar verder gegaan met het inchecken en kregen voor de laatste keer een stempel in ons paspoort.
Toen we bij de gate waren, heb ik nog een keer naar Chris zijn telefoon proberen te bellen en toen nam de taxichauffeur op. Hij was al onderweg naar het vliegveld om de telefoon te brengen. Ik heb hem duidelijk gemaakt dat we al bij de gate zaten en de telefoon niet meer konden halen. Hopelijk heeft hij de telefoon bij het backpackershostel afgegeven en komt de telefoon dat weer via via terug in Nederland!
Helaas hebben we 1,5 uur vertraging opgelopen. En als je weet dat je naar huis gaat, wil je ook echt naar huis en duurt het wachten erg lang! Haha! De vlucht is gelukkig wel heel goed verlopen.
Maar toen kwam de volgende uitdaging! Chris en ik hadden normaal gesproken 2 uur de tijd om in Londen over te stappen. Maar door de 1,5 uur durende vertraging, zouden we nog maar 30 minuten hebben. Londen Heathrow is zo groot dat je om van de ene naar de andere terminal te komen 1 uur moet rekenen. We zaten dus een beetje op hete kolen in het vliegtuig. We zaten ook nog helemaal achteraan in het vliegtuig, dus het uitstappen duurde al lang. We hadden ondertussen wel al aan de stewardess gevraagd of we het nog gingen redden en zij ging er van uit van wel. Dat hoopte we dan maar!!
Chris en ik hebben als een gek door het vliegveld gerend en binnen 30 minuten waren we op plaats van bestemming! We hadden het dus gered! Helaas was al het haasten voor niks geweest, want ook deze vlucht had vertraging. We zijn uiteindelijk 1 uur later vertrokken. Er was blijkbaar een flinke wind boven de Noordzee en de vliegtuigen hadden moeite met landen. We hebben dus ook even boven de Noordzee rondjes gevlogen, omdat alle vliegtuigen meer tijd nodig hadden om te landen. We waren allebei blij toen we om 23.25u geland waren!

Toen ging alles eigenlijk vrij snel. Het was redelijk rustig op het vliegveld en het was alleen druk bij de douane. Ik had al bij de douane zo’n vermoeden dat ik in de verte de mensen bij de aankomsthal zag staan. En ja hoor, daar stonden mama, Harrie, Martijn (inclusief spandoek) en zijn ouders op mij te wachten! Chris en ik hebben snel onze koffers gepakt en voor ze het in de gaten hadden, stond ik voor hun neus! Wat was dat een verrassing en wat was het fijn om iedereen weer te zien!
We hebben nog even wat gedronken op Schiphol en zijn toen snel naar huis gegaan. Ik moest wel even wennen aan de temperaturen hoor. Wat was het hier koud! Om 03.00u waren we weer thuis.
Heel vreemd, maar ook heel vertrouwd! Erg fijn om weer in mijn eigen bed te slapen!

Afgelopen weekend heb ik nog even lekker rustig aan gedaan, genoten van mijn thuiskomst, al een eerste lading foto’s bekeken en natuurlijk souvenirs uitgedeeld!

Maandag was het ‘back to reality’. Even langs stage geweest en op naar de pabo in Sittard. Mijn minor was al een week eerder van start gegaan dus ik viel er lekker middenin.

De komende periode zal bestaan uit een minor leerpsychologie, stage en afstuderen. Een drukke tijd die komen gaat, maar ik mag niet klagen. Komend weekend staat namelijk de volgende reis op de planning. Tijdens mijn verblijf in Zambia werd ik verrast met het leuke nieuws dat we voor mijn moeders 60e verjaardag twee weken naar Sri Lanka gaan. GEWELDIG! Ik kijk er erg naar uit. Lekker twee weken de tijd om samen met mijn gezin en Martijn bij te kletsen. En natuurlijk weer mooie nieuwe ervaringen op doen! Het houdt niet op!

Trouwens, fijn hè, dat ik de zon heb meegenomen uit Zambia?!

Hopelijk is het voor jullie in de meivakantie nog steeds zo’n mooi weer! Geniet er van!!

Dikke kus & veel liefs,

Viola