Week 5

Hallo allemaal,

Zoals ik al in mijn vorige verslag vertelde, hebben Chris, Kevin en ik zaterdag onze vakantie geboekt. Onze reis zal op 1 april beginnen. We vertrekken richting Kapiri Mposhi. Hier zullen we op 2 april vertrekken met de Tazara train richting Dar Es Salaam,Tanzania. Deze reis duurt drie dagen. Vanuit Dar Es Salaam zullen we de boot pakken naar Zanzibar. Daar kunnen we 4 dagen genieten van de mooie zee, stranden en natuur. Ik hoop daar ook met dolfijnen te kunnen gaan zwemmen!
Dan gaan we weer met de boot terug richting Dar Es Salaam en daar zullen we met het vliegtuig naar Livingstone vliegen. Hier verblijven we de rest van de week en zullen we een kijkje gaan nemen bij de Victoria Falls. Ook willen we graag op safari gaan in een National Park in Botswana. Dan gaan we dus weer de grens over. Als we dan eindelijk de ‘big five’ hebben gezien, zit de tijd in Zambia er voor Chris en mij weer op. 17 april gaat Kevin weer richting Mpongwe, want hij blijft dan nog twee maanden en wij gaan richting Lusaka. Op 18 april vliegen we via Londen Heathrow terug naar Amsterdam en daar zullen we rond 22.00u landen.
Een super reis die we nog in het vooruitzicht hebben dus!!
De rest van de dag hebben we heerlijk genoten van het zonnetje en de rust die na de verkiezingen weer was wedergekeerd in het guesthouse.
’s Avonds hebben we lekker bij Beatries in het restaurant gegeten.

Zondag: hebben Chris en ik onze lessen voor de komende week voorbereid en zijn we met ons stageverslag aan de slag gegaan. Het was dus een productief dagje!
Chris had ’s avonds spaghetti gemaakt en we hebben de avond afgesloten met een lekker drankje en suikerpinda’s die Kevin zelf had gemaakt! Mmmm!

Maandag: zijn Chris en ik ’s ochtends naar de school van Mr. kalima geweest. Omdat onze stage op de Mpongwe upper basicschool niet zo goed verliep, bestond de keuze om te switchen van stageschool. Dit hield in de Chris en ik naar de school van Mr. Kalima konden gaan. Het was natuurlijk ook een mooie kans om het verschil tussen een governmentschool en een privateschool te zien. Maar voordat we deze keuze definitief gingen maken, wilden we eerst een kijkje gaan nemen naar het onderwijs op die school. Eigenlijk konden we al heel snel concluderen dat het onderwijs vrijwel precies hetzelfde was als op onze stageschool: De informatie werd door de leerkracht op het bord geschreven en de leerlingen schreven het over in hun schrift.
Een groot verschil was wel dat de kinderen veel beter Engels konden. De lessen werden ook volledig in het Engels gegeven en er was interactie tussen de leerkracht en de kinderen in het Engels. Ook spraken de kinderen onderling Engels tegen elkaar.
Ook was de sfeer heel anders binnen het team. Chris en ik werden echt opgenomen in het team. Dit komt natuurlijk ook omdat een privateschool veel kleiner is. Op de Mpongwe upper basicschool zitten meer dan 2000 kinderen en over de 40 leerkrachten en op de school van Mr. Kalima rond de 200 kinderen en 10 leerkrachten.
Het was een moeilijke keuze voor Chris en mij. Maar het hing er ook helemaal van af hoe de rest van de week op de Mpongwe upper basicschool ging verlopen. Na aanleiding van het tussentijdse evaluatiegesprek vonden we wel dat we het nog een kans moesten geven om te laten zien dat er van beide kanten aan de punten gewerkt werd.

’s Middags hebben we dus ook gewoon les gegeven op onze stageschool. De mentor van Chris is weer niet komen opdagen en mijn mentor was, zoals gewoonlijk, te laat. Er bleek een collega van de highschool te zijn overleden en daar hadden ze een bijeenkomst over gehad. Ze is een uurtje in de klas geweest en daarna weer vertrokken, want ze moest naar de herdenkingsbijeenkomst van die overleden collega.
Ik heb meer creativiteit aangebracht in de les m.b.v. een spelletje, een liedje en meer visualiseren. Het lied was een succes! Of eigenlijk in het begin niet, want het lied dat ik ze wilde aanleren, kenden ze al! Haha! Maar door een stukje miscommunicatie, ontstond er een nieuwe situatie. De kinderen begonnen opeens met zijn alle een lied te zingen dat in het Engels en in het Bemba was. Dit vond ik zo leuk dat ik heb gevraagd of zij mij dat lied wilden leren. En dat hebben ze dus ook gedaan. Ik merkte meteen dat zingen voor de kinderen erg belangrijk is. Toen het gedeelte in het Bemba kwam, gingen ze helemaal los. Erg leuk om te zien.

’s Avonds hebben we de eerste echte lange powercut gehad. Gelukkig mochten we in de keuken van Beatries koken, want zij heeft een kookfornuis op gas. Kevin en Chris hebben een heerlijke maaltijd op tafel gezet. Na ongeveer 2,5 uur deed de stroom het weer!

Dinsdag: hebben Chris en ik in de ochtend weer lessen voorbereid en ’s middags zijn we naar stage gegaan. We hebben alleen de rekenles gegeven, want daarna zijn Chris en ik naar het ‘funeralhouse’ geweest. Hier kon er afscheid genomen worden van de leerkracht van de Mpongwe Highschool die is overleden. Chris en ik waren erg benieuwd hoe een begrafenis hier verloopt. Eigenlijk zou de mentor van Chris met ons mee gaan, maar hij was blijkbaar al op maandag geweest. Chris en ik zijn dus op eigen houtje daar naar toe gegaan. We zijn niet naar binnen geweest, want dat vonden we ongepast, maar we hebben wel een blik kunnen werpen op hoe dat allemaal verloopt.
Chris heeft een goed gesprek gehad met zijn mentor over hoe de komende weken zullen gaan verlopen. Zijn mentor heeft dit ook een beetje met mijn mentor besproken. Chris en ik hebben dan ook besloten om op de Mpongwe Upper Basicschool te blijven. We gaan er de laatste weken nog iets leuks van maken!
’s Avonds heb ik T-bone, met rijst, groente en een salade gemaakt. Rond het avondeten kreeg Chris helaas het trieste bericht uit Nederland dat zijn opa is overleden. Heel moeilijk en verdrietig om met zo’n groot verlies om te gaan als je aan ‘de andere kant van de wereld’ zit, zonder je familie en mensen die je graag om je heen wilt hebben. Kevin en ik hebben er samen met Chris een bijzondere avond van proberen te maken. We hebben een kaars aangestoken voor Chris zijn opa en met een drankje en hapje van de mooie sterrenhemel genoten.

Woensdag: hoefden Chris en ik niet naar stage, want de leerkrachten gingen naar de begrafenis van de overleden leerkracht van Mpongwe Highschool. Kevin en ik zijn ’s ochtends naar de markt geweest om wat boodschapjes te doen. We hebben even over de markt gelopen en wat brood en groente gekocht. We zijn ook nog langs het postkantoor geweest om te kijken of er voor Kevin een pakketje vanuit Nederland was aangekomen. Dit was helaas nog niet het geval. Het was echt bloedheet, dus we waren blij toen we weer in de schaduw in het guesthouse konden gaan zitten. Rond een uur of 12 hoorde ik dat Pius en Mr. Kalima naar Luanshya gingen. Ik moest nog geld hebben en de korts bijzijnde plaats waar je geld kunt pinnen, is in Luanshya. Ik besloot dus om met hun mee te gaan. Chris en Kevin zijn in het guesthouse gebleven, dus ik ben alleen met de truck en de Zambiaanse mannen op pad gegaan! Paul had Mr. Kalima en mij afgezet bij de bank. Ik was iets eerder klaar dan Mr. Kalima, dus ik stond buiten op hem te wachten. Op een gegeven moment kwam ik Ms. Kalima tegen. Ze moest nog een aantal boodschapjes doen en ik besloot om met haar mee te gaan. Eindelijk eens met een vrouw gezellig shoppen! Sorry Chris en Kevin, hihi! Ms. Kalima gaat natuurlijk ook naar de lokale winkels om inkopen te doen, dus dat was wel leuk om eens te zien. Daarna zijn we naar de shoprite gegaan om grote inkopen te doen. Hier heb ik maar meteen even van geprofiteerd en nog wat dingetjes voor onszelf meegenomen! Vervolgens gingen Mr. Kalima en Ms. Kalima nog ergens anders naar toen en zeiden dat ik mee moest komen. Ik verstond in eerste instantie dat ze ergens boter gingen kopen, maar toen bleek dat ze naar de Bata winkel gingen om nieuwe schoenen voor Mr. Kalima te kopen, haha! Daar hadden ze natuurlijk hele leuke schoenen, dus ik heb mezelf ook op een paar nieuwe sandaaltjes getrakteerd! Rond 16.45u zijn we weer richting Mpongwe vertrokken. Kevin had, ondanks de powercut, weer overheerlijk gekookt: gebakken aardappeltjes met spekjes en uitjes, gemarineerde kipfilet en Spaanse tortilla. Mmmmm!!!

Zo, nu zijn jullie weer helemaal op de hoogte van al onze belevenissen! De volgende keer: meer!

Groetjes,
Viola