Safari, Vic falls, olifantensafari en afscheid

Lieve allemaal,

Hier dan echt mijn allerlaatste reisverslag vanuit Zambia. Morgen gaat onze terugreis beginnen. We hebben vandaag al afscheid van Kevin genomen en dat was eigenlijk de start van het dubbele gevoel. Het fijne gevoel dat we weten dat we weer naar huis gaan en het minder fijne gevoel om alles hier achter te laten.
Gelukkig hebben we wel nog een geweldige week hier in Livingstone gehad. Een week vol belevenissen die we voor altijd mee kunnen nemen in onze herinneringen.

Donderdag: hebben we de tijd gehad om helemaal op te knappen en ons klaar te stomen voor de 2-daagse safari.

Vrijdag: werden we om 07.00u opgehaald bij Jollyboys en zijn we richting Botswana vertrokken. Gelukkig liet de taxichauffeur me er nog net op tijd aan denken dat een paspoort wel handig zou zijn om de grens over te gaan, anders had er voor mij geen safari ingezeten! Haha!
Na 1 uur rijden zijn we met de boot de grens over gegaan. Niet ver van de grens vandaan ligt Chobe. Hier hebben we een stop gemaakt bij het bedrijf die alle safari’s en activiteiten er om heen organiseert. Hier hebben we wat gedronken en gegeten en toen zijn we snel begonnen met de bootsafari. Deze werd mede mogelijk gemaakt door de ‘Chobe River’. De Chobe River grenst aan de vier landen Zambia, Botswana, Namibië en Zimbabwe en aan het ‘Chobe National Park’.
Het Chobe National Park is een gebied van 16.000 vierkante kilometer waar miljoenen wilde dieren de kans krijgen om te leven zoals zij dat willen. Het park is namelijk niet afgezet. Het komt dus ook regelmatig voor dat je olifanten, giraffen, zwijnen, etc. de weg ziet oversteken. De dieren kunnen gaan en staan waar ze willen!
Tijdens de bootsafari hebben we heel veel dieren gezien: tig verschillende soorten vogels (van kleine felgekleurde vogels tot grote roofvogels), buffels, olifanten, nijlpaarden, impala’s, krokodillen, een leguaan en tientallen grote gieren die aan het vechten waren om een gedode buffel te verorberen.
Rond 12.00u was het tijd om terug te keren naar de locatie voor. De versnelling werd iets hoger gezet en met hier en daar een ‘flinke douche’ zaten we om 12.40u aan de lunchtafel.
Na de heerlijke maaltijd was het al weer snel tijd om verder te gaan met de jeepsafari. Na een aantal minuten rijden, arriveerden we in het National Park. We hebben eerst de hele waterkant bekeken. Alles wat we vanuit het water hadden gezien, kregen we toen vanaf het land te zien. Erg leuk!
Tot zonsondergang hebben we de tijd gehad om de mooie natuur en dieren te bewonderen. Dit keer mochten ook niet de giraffen, leeuwen, kudu’s, apen, mangoesten en zwijnen ontbreken. En dan ben ik er vast en zeker nog een paar vergeten! Het zijn zo veel indrukken die op je afkomen en soms is het nog onwerkelijk dat je al die dieren van zo kort bij hebt gezien. Zolang je in de jeep blijft zitten, en geen lichaamsdelen over boort hebt hangen, worden de dieren er niet koud of warm van als je op 2 meter afstand staat! De leeuwin ging rustig verder met het oppeuzelen van de hersenen van het zwijn en de olifanten badderden rustig verder. Zeer indrukwekkend om te zien en mee te maken!
Na zonsondergang, rond 18.30u, zijn we richting de campingplaats gereden. Hier stond Romeo ons al op te wachten. Het kampvuur was al aangestoken en het eten stond al klaar. We hebben heerlijk gegeten rondom het kampvuur en Romeo heeft ons verrast met zijn zang en dans in Afrikaanse stijl. Lees: Lendendoekje!
Na de marshmallows zijn we rond 22.00u naar bed gegaan. We waren met 9 personen en er stonden 2-persoons tentjes voor ons klaar om de nacht in door te brengen. Ik heb samen met een meisje uit Boston in een tent geslapen. Ook onze campingplaats was voor alle wilde dieren bereikbaar en we waren natuurlijk ook erg benieuwd welke dieren er ons zouden komen opzoeken ’s nachts. De jongens hebben als een blok geslapen, maar ik ben wel wakker geworden van een aantal geluiden. Lees: ritselende plastic zakken, lege flesjes die werden verplaatst en geknaag op de resten van de overgebleven kippenpootjes!
Ik was natuurlijk erg benieuwd wat voor dier er naast mijn tent een lekkere maaltijd aan het verorberen was, maar ondertussen scheet ik 7 kleuren in mijn broek. Ik ben dus ook heel rustig blijven liggen en heb ’s ochtends meteen aan Romeo gevraagd of hij wist welk dier dat was geweest. Waarschijnlijk was het een veelvraat!

Zaterdagochtend werden we om 05.30u gewekt. Na een beetje muesli, wat yoghurt en een kopje thee zijn we weer snel in de jeep gesprongen en op zoektocht gegaan. Al vrij snel kwamen we leeuwensporen tegen. Kambo, onze chauffeur, is deze sporen gaan volgen en ik heb goed om me heen gekeken. En ja hoor, ik zag een leeuw lopen. Het nadeel was dat ik de enige was die hem had gezien en toen we teruggingen, was hij er niet meer. Maar ik wist het 100% zeker en toen zijn we richting de plek gereden waar ik hem gezien had. Vervolgens zagen de andere de leeuw ook. Het bleek een vrouwtje te zijn met twee welpjes. Wat een plaatje! De moeder wilde op jacht en probeerde haar jonkies te verstoppen. Het was net alsof ik naar National Geographic aan het kijken was, zo mooi!
De rest van de ochtend hebben we eigenlijk alle dieren nog een keer gezien en ook nog een struisvogel. Rond een uur of 11 zijn we teruggekeerd naar de kampplaats. Het was tijd voor de brunch. Romeo had weer erg zijn best gedaan en we hebben weer genoten van de verrukkelijke maaltijd. Na een paar uurtjes te hebbe geluierd en een kopje thee te hebben gedronken, was het rond 14.30u tijd om richting de uitgang van het park te rijden. De safari zat er op. We zijn weer met de boot de grens overgestoken. Voor ons werd er een klein soort speedbootje geregeld die ons overbracht, maar voor de lokale bevolking is er een grote veerpont. Er is heel veel vrachtverkeer die op deze plaats de grens over gaat, maar er mag er maar één vrachtwagen per keer op de veerpont. Het gevolg is dus dat er een file van 1,7 km aan vrachtwagens langs de weg ontstaat. Omdat de pont maar een paar keer per dag op en neer gaat, staan deze chauffeurs dus TWEE WEKEN te wachten om over te kunnen steken! Onvoorstelbaar!
Rond 18.00u waren we weer terug in Jollyboys met 4 nieuwe stempels in ons paspoort en een ervaring om nooit meer te vergeten!

Zondag: was weer een nieuwe dag met nieuwe indrukken. De Victoria Falls stonden op de planning. Om 10.00u werden we door de taxibus naar de watervallen gebracht. Wauw, wat indrukwekkend om te zien! Zo veel water, zo veel kracht, zo veel lawaai en zo veel nattigheid! Je kunt de watervallen van verschillende kanten bekijken. Omdat er, door het regenseizoen, zo veel water in de rivier staat, werd het water als het ware terug omhoog gekaatst en viel het als een regenbui over ons heen. We waren dus ook door en door nat!
We zijn ook helemaal naar beneden gelopen naar de boiling pot. Daar konden we zien hoe al het water bij elkaar kwam en wat voor krachten daar mee gepaard gingen.
We hebben hier dus wel een aantal uren doorgebracht en genoten van al het moois dat we zagen!
In de namiddag waren we weer terug bij Jollyboys en hebben we kunnen nagenieten van alles wat we gezien hadden.

Maandag: zouden we om 06.20u opgehaald worden voor de olifantensafari. De taxi was alleen ietsje later. Maar met een half uurtje vertraging zijn we richting de olifanten vertrokken. We waren in totaal met 6 personen voor de olifantensafari en er stonden ook 6 olifanten, met gids, op ons te wachten. Er waren twee grote mannetjes en 4 vrouwtjes. Ik heb de kleinste olifant genaamd Tata uitgekozen. Zij was 16 jaar oud en woog 2,5 ton. We hebben ongeveer een uur op de olifanten gereden door een mooi park. Tijdens de rit vertelde de gids veel informatie over de olifanten. Aan het einde van de rit heb ik Tata ook mogen voeren. Een soort olifantenbrokken mocht ik in haar bek en slurf leggen. Als laatste kregen we een ‘salut’ van alle olifanten. Heel bijzonder! De rest van de dag hebben we lekker geluierd.
Dit was ook de laatste avond samen met Kevin. We zijn om de vakantie af te sluiten met zijn drieën bij een heerlijke Italiaan gaan eten. We hebben er een gezellige avond van gemaakt!

Vanochtend: werd Kevin om 08.30u opgehaald door de taxi. Vanaf dat moment splitsten onze wegen. Voor Chris en mij het besef dat het er echt bijna op zit en voor Kevin het besef dat hij alleen terug naar Mpongwe ging. Gelukkig zullen er daar veel mensen vanuit Nederland en België zijn om hem te verwelkomen!
Chris en ik zijn nog even over de markt gelopen, hebben aan onze stageverslag gewerkt en hebben het er de rest van de dag nog maar even van genomen en lekker aan het zwembad gelegen.

Morgen: vliegen we om 13.40u naar Lusaka en daar gaan we ’s avonds nog gezellig eten met Steffie.

Donderdag: vliegen we om 08.50u richting Heathrow en om 20.00u vliegen we naar Amsterdam. Volgens de laatste planning komen we om 22.25u aan op schiphol. En dan nog 2 uurtjes rijden richting Mestreech! Stiekem ben ik toch ook heel erg blij als ik weer thuis ben en iedereen weer kan zien, want ik heb jullie toch wel gemist hoor!

Zambia zal ik ook zeer zeker gaan missen. Het mooie land, de lieve, aardige, gastvrije bevolking, het relaxte leven, de heerlijke temperaturen. Zo veel mooie ervaringen, belevenissen en momenten. 11 weken die voor altijd in mijn geheugen gegrift zullen staan.

Chris, Kevin, Katleen, Stijn en al het personeel van GCMF bedankt voor de onvergetelijke tijd!

En jullie natuurlijk bedankt voor het lezen van al mijn verhalen!

De zon zit al ingepakt in alle hoeken en gaatjes die nog over waren in mijn koffer en tas! Dat gaat dus helemaal goed komen met het weer als wij weer terug zijn in Nederland!

Dikke kus en veel liefs,

Viola