Skypegesprek en Lusaka

Hallo allemaal,

Donderdag: was het de dag van de waarheid. We hadden twee skypegesprekken met Nederlandse scholen. Helaas hebben we geen keyboard meer kunnen regelen. Maar dit heeft de pret niet mogen drukken. De internetverbinding was erg goed. We hebben met beeld kunnen skypen en de kinderen hebben goed hun best gedaan!
Het was voor de kinderen natuurlijk een hele belevenis. Ze hebben een kijkje kunnen nemen in het schoolleven van Nederlandse kinderen. Ze waren erg onder de indruk. En andersom volgensmij ook!
De rest van de dag hebben Chris en ik aan beide klassen les moeten geven. We zaten met 70 kinderen in een klaslokaal, omdat het klaslokaal van Chris in gebruik was voor andere activiteiten. ‘Gelukkig’ was de helft van Chris zijn klas niet aanwezig, dus het paste nog goed allemaal. De meeste kinderen van mijn grade waren er allemaal, maar waar alle kinderen van Chris zijn klas waren, weten we ook niet.
Ik heb de CTS les gegeven en Chris de SDS les.
Kevin heeft ’s avonds gekookt en we hebben onze tas ingepakt, omdat er voor ons een weekendje Lusaka op de planning stond.

Vrijdag: zijn we om 5.00u opgestaan. We zijn vroeg in de ochtend richting Lusaka vertrokken om onder andere Steffie te bezoeken. Rond 11.45u zijn we in het backpackershostel aangekomen. We zijn te voet het centrum in gelopen om een aantal dingen voor onze vakantie te regelen. Toen kwamen we al vrij snel terecht in een grote Shoppingmall. Dit was eigenlijk het moment dat we de andere kant van Zambia zagen. Veel blanken, veel rijkdom en eigenlijk voelde we ons niet echt meer in Afrika. Het voelde meer aan als Europa.
Toen we er toch waren, hebben we het er maar even van genomen. We hebben gewinkeld, dollars voor onze vakantie gehaald en een lekkere milkshake gedronken bij Mugg&Beans.
Toen zijn we voor onze treinkaartjes op pad gegaan. Een heel avontuur om er te komen en toen bleken de 1e klas treintickets ook nog eens uitverkocht te zijn. Maar die mevrouw was zo lief om voor ons naar Kapiri Mposhi te bellen om te vragen of daar nog tickets beschikbaar waren. Dit was gelukkig het geval en zij heeft deze voor ons gereserveerd. We hebben nu een 1e klas compartiment voor ons drieën alleen. Dat is toch wel fijn als je drie dagen in de trein moet zitten.
Ondertussen was het 15.00u en toen zijn we terug gelopen naar het backpackershostel. Kevin en Chris hebben gezwommen en ik heb lekker een dutje gedaan.
We hadden om 20.00u met Steffie afgesproken om iets te gaan eten. Toen we in de taxi zaten richting het restaurant, zagen we pas hoeveel shoppingmalls er waren en hoe groot ze waren!
Het restaurant was ook erg groot en mooi. Er was ook een dj die de muziek verzorgde. We hebben weer gezellig kunnen bijkletsen met Steffie en hebben lekker gegeten!
Rond 23.15u waren we weer terug in het backpackershostel. Chris en Kevin sliepen op de mannendorm en ik op een vrouwendorm.

Zaterdagmorgen: hebben we samen ontbeten. Chris had bij de receptie een taxi gevraagd om ons naar het olifantenweeshuis, waar Steffie werkt, te brengen. Deze was er netjes om 11.00u. De taxichauffeur wist niet precies waar het olifantenweeshuis lag, maar dat was geen probleem. Hij zou het navragen. Wij wisten zelf ook niet waar het lag, dus de chauffeur heeft het regelmatig moeten vragen aan mensen langs de weg. Normaal is het ongeveer een half uur rijden, maar wij hebben er anderhalf uur over gedaan. De lokale bevolking wist blijkbaar niet waar we het over hadden, want ze stuurden ons alleen maar verder ‘ the middle of nowhere’ in, terwijl het olifantenweeshuis totaal ergens anders bleek te liggen. Het ligt overigens ook in ‘the middle of nowhere’, maar dan een hele andere kant op. Gelukkig hebben we toch nog 20 minuten een kijkje kunnen nemen bij de olifantjes (dit kon namelijk maar tot 13.00u) . Mooi om te zien hoe deze dieren gered zijn geworden en nu de kans krijgen om gezond op te groeien.
Daarna hebben we ons laten afzetten door de taxi bij een andere shoppingmall. Hier zijn we bij de shoprite Nutella (ja, de echte!) gaan kopen en hebben we weer lekker gegeten bij Mugg&beans.
Rond 16.30u waren we weer terug in het backpackershostel. We hebben gezellig met z’n drieën gekaart en wat gegeten en gedronken.
Om 19.00u stond de taxi weer klaar om ons naar een feestje te brengen. Steffie had namelijk samen met haar collega’s een cocktailparty georganiseerd om geld op te halen voor het olifantenweeshuis. Het feest was in een modern café op een groot overdekt terras. Er waren dj’s en optredens van een zanger en zangeres. Er werden ook hapjes verzorgd. Geen snacks, maar spareribs, kippenvleugeltjes, worstjes, etc. Erg lekker allemaal! Er was ook een veiling. Wij zijn rond 23.00u gegaan, dus ik weet nog niet hoeveel geld ze hebben opgehaald. Ik ben benieuwd!

Vandaag: zijn we om 08.30 u met de Wado Chovu bus terug gereden naar Mpongwe. Dit keer hadden we een betere bus. Het voelde net als die eerste keer toen we de bus richting Mpongwe moesten nemen. Alleen wisten we dit keer wel al wat ons te wachten stond. De reis is voorspoedig verlopen. Er hingen in deze bus zelfs televisies. Maar dat hebben we ook geweten! Volgensmij zijn de Zambianen allemaal stokdoof, want het geluid van het programma stond oorverdovend hard!
Rond 12.30 kwamen we aan op de markt in Mpongwe. We waren eerlijk gezegd alle drie weer erg blij om op ons vertrouwde plekje terug te zijn. Deze plaats spreekt ons toch veel meer aan dan het drukke Lusaka!
De rest van de dag hebben we lekker rustig aan gedaan. Ik ga nu koken: vis met rijst stond op het menu.

Morgen gaat onze laatste stageweek in. De tijd is echt voorbij gevlogen! Hopelijk worden het nog 4 leuke dagen met de kinderen en onze mentoren en wordt het afscheid niet te zwaar!

Het weer is nog altijd goed. In Mpongwe regent het nog veel, maar de zon schijnt ook nog altijd en dat is ook te voelen. We klagen niet!

Hopelijk wordt het weer voor jullie ook langzamerhand beter!
Een fijne week allemaal en tot snel weer!

Groetjes,
Viola