Weekend

Hallo allemaal,

Allereerst bedankt voor alle leuke reacties! Leuk om te zien dat jullie zo meeleven en zo graag mijn verhalen lezen!

Woensdag: hebben Chris en ik de science-toets afgenomen. Mijn mentor had netjes de bemba-toets voorbereid en de toets van Social Development Studies gekopieerd van de mentor van Chris. Ik ben meteen begonnen met mijn toets, zodat ik genoeg tijd had om deze na te kijken en de resultaten in te vullen.
Ondertussen landde er steeds een legerhelikopter op het sportveld van de school. Deze bracht de bemanning voor de stemlokalen en de stempapieren naar de juiste locatie in het mpongwe-district. Je kunt je voorstellen wat voor een hels kabaal en stofwolken dit met zich meebracht en ondertussen moesten de kinderen ongestoord een toets maken! Natuurlijk konden Chris en ik het niet laten om deze gebeurtenissen van dichtbij te gaan bekijken. Chris had nog gevraagd of we mee mochten, maar helaas….de helikopter zat al vol!
Na het toetsen hebben Chris en ik een tussentijdse evaluatie gehad samen met onze mentoren en Katleen. Het gesprek is goed verlopen. Onze mentoren hadden allebei aantekeningen gemaakt tijdens een observatie en deze met ons gedeeld tijdens het gesprek. Over het algemeen zijn ze heel erg positief en vinden ze alles wat we doen goed. Maar gelukkig hadden ze ook punten om aan te werken. Ook wij hebben de mogelijkheid gekregen om onze bevindingen te vertellen. En hebben hun ook vriendelijk verzocht om toch vaker bij de lessen aanwezig te zijn om ons te helpen bij de vertaling naar het Bemba. Deze afspraken zijn ook vastgelegd, dus nu moeten we er samen aan gaan werken dat ze ook worden nagekomen.

’s Avonds hadden Chris, Kevin en ik besloten om bij Beatries in het restaurant te gaan eten. Katleen en Stijn zijn verhuisd naar hun nieuwe huis in de tuin van het guesthouse. Zij gaan eerst nog voor het werk naar Lusaka en plakken er dan een paar dagen vakantie achteraan met de ouders van Katleen. Zij aten de laatste avond dus ook in het Restaurant. Ik had Beatries beloofd om te helpen met koken, omdat het druk werd. Katleen is ook komen helpen in de keuken, dus we hebben met ons drieën een heerlijke maaltijd op tafel gezet. Niet alleen voor ons zelf, maar ook voor de gasten! Een topteam zijn wij!

Donderdag: hadden Chris en ik al weekend. Chris is ’s ochtends een bezoekje aan Kevin gaan brengen op de plot. Ik heb Beatries weer geholpen in de keuken. Het werd weer erg druk en ze is maar alleen, dus ze had gevraagd of ik haar wilde helpen. Het was flink aanpoten. Het verliep allemaal heel chaotisch en de bestellingen klopten niet allemaal, maar uiteindelijk is het allemaal goed gekomen!
Chris en ik hebben ‘s middags een opzet gemaakt voor het omgevingsonderwijs, zodat we hier vanaf maandag (in overleg met onze mentoren) mee aan de slag kunnen.
Katleen en Stijn zijn ’s middags richting Lusaka vertrokken. Zij hebben een kat, Rafiki, en wij hebben beloofd om op hem te passen. Chris vertelde dat hij normaal niet van katten houdt, maar Rafiki vindt hij toch wel erg leuk! En dat is aan alles te merken! Hij heeft alles in het werk gesteld om maar zo goed mogelijk voor hem te kunnen zorgen. Hij kan ’s nachts altijd onze kamer in en uit via het raam en landt ook nog eens veilig op de tafel. Ook had Chris samen met Kevin geregeld dat hij prima zijn behoefte kon doen op onze kamer. In een geïmproviseerde kattenbak. Maar hier heeft Viola toch heel snel een stokje voor gestoken toen ze daar achter kwam! Haha!
Rondom de verkiezingen is het de hele dag erg stil geweest. ’s Avonds rond 21.30uur kwam de minister even terug naar het guesthouse en ze was erg enthousiast. Ze stond op dat moment met ruim 1000 stemmen voor en was er van overtuigd dat ze gingen winnen. Rond de nacht zou de uitslag bekend worden, dus wij hadden wel zo’n vermoeden hoe onze nacht ging verlopen! Uiteindelijk hebben ze pas vrijdag tegen de middag de uitslag gekregen, maar ze hebben toch al de hele nacht gefeest. Ze lagen namelijk met zo veel stemmen voor, dat ze niet meer konden verliezen. Gelukkig hebben we er niet al te veel last van gehad.

Gisteren: waren we al vroeg wakker. We zouden deze dag naar Luanshya gaan om ons visum te verlengen voor een maand. Paul ging met de truck naar Kitwe om materialen voor de plot te gaan halen. We hadden afgesproken dat we zelf met de taxi rond een uur of 12 zouden gaan en dat hij ons dan op de terugweg met de truck bij de shoprite in Luanshya zou komen oppikken. Dat was wel fijn voor ons, omdat we dan grote inkopen konden doen. ’s Ochtends vertelde Paul dat hij dacht al vroeg terug te zijn, dus dat we ook al meteen met de truck meekonden rijden. Dit hebben we dus gedaan. Rond 10 uur zijn we vertrokken. Paul heeft ons bij een marktje afgezet en daar hebben we alle drie hele mooie Chitenges gekocht. Dit zijn die Afrikaanse doeken die eigenlijk overal voor gebruikt worden. Er wordt kleding van gemaakt, de vrouwen gebruiken het als rokken, er worden baby’s in gedragen, etc.
Vervolgens zijn we naar het immigratiekantoor gelopen om ons visum te verlengen. Dit ging nog niet zo gemakkelijk. We mogen namelijk niet vertellen dat we hier zijn voor stage, maar dat we aan het rondreizen zijn. We werden dus volledig uitgehoord over wat we kwamen doen en wat we van plan waren en waar we verbleven en waarom. Maar het is ons gelukt, we hebben de stempel gekregen!
Daarna zijn we wat gaan eten en naar de shoprite gegaan om boodschappen te doen. We waren rond 13.45u klaar en Paul had gedacht rond 14.30u in Luanshya te zijn. We wisten dus dat we nog wel eventjes moesten wachten, maar dat was niet zo erg. Rond 14.45u heeft Kevin eens gebeld om polshoogte te nemen waar ze ongeveer waren. Toen schenen ze bijna klaar te zijn in Kitwe en onze kant op te komen. Dat betekende dat ze er rond 16.00u zouden zijn. We konden niks anders dan wachten, want we hadden twee winkelwagens vol met boodschappen. Zo hebben we gewacht, gewacht en nog eens gewacht. Ondertussen was er ons al 10 keer een taxi aangeboden, maar wij wilden natuurlijk op Paul wachten. Ook hebben we de boodschappen een paar keer moeten verplaatsen naar de schaduw, zodat het vlees tenminste niet in de zon stond. Zo werd het 16.00u, 17.00u en 18.00u. Toen begon de zon toch aardig snel te zakken en de menigte bij de shoprite werd alsmaar meer dronken en luidruchtiger. Ik kan jullie vertellen dat we alle drie erg blij waren toen we rond 18.15u de truck zagen aankomen! MAAR een hele middag wachten, ‘ik zie, ik zie wat jij niet ziet’-doen en mensen uitkijken, werd beloond met een terugreis onder een prachtige sterrenhemel! Het is hier ’s nachts pikkedonker en als de lucht helemaal helder is, wordt je verrast met duizenden sterren. Heel mooi!!
Rond 20.30uur waren we weer terug in het guesthouse en eigenlijk doodop van een hele dag niks doen, haha!!

Vandaag: hebben we een groot gedeelte van onze vakantie geboekt en later op de middag genoten van het lekkere zonnetje! Hoe onze vakantie er uit komt te zien……..Dat blijft nog even een verrassing tot dat alles rond is!!

Hopelijk gaat alles goed met jullie in Nederland!
Geniet van jullie weekend en tot snel weer!!

Groetjes,
Viola